Παράσταση για γερά νεύρα με θίασο μια ολόκληρη Κυβέρνηση και πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, εκτυλίχθηκε τις τελευταίες ημέρες στη χώρα μας. Οι αστειότητες και οι τραγελαφικές κινήσεις ενός απεγνωσμένου και ηττημένου Πρωθυπουργού, έχουν δημιουργήσει αναβρασμό στην ελληνική κοινωνία, τον οποίο όμως αδυνατεί ο ίδιος να αντιληφθεί. Όταν αδυνατείς να πιάσεις τον παλμό της κοινωνίας, να αφουγκραστείς τα προβλήματά της, να αντιληφθείς τις ανάγκες της, τότε μοιραία, αυξάνεται ο δείκτης επικινδυνότητας. Δυστυχώς, αυτός ο δείκτης έχει αυξηθεί με τη διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ και με την άσκηση μιας αναποτελεσματικής πολιτικής, που οδηγεί σε αδιέξοδο.
Παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες το θέατρο του παραλόγου, με έναν Πρωθυπουργό εμφανώς απελπισμένο, ο οποίος είναι απλώς γαντζωμένος στην εξουσία και διακατέχεται από αδυναμία άσκησης εξουσίας. Παραιτήσεις, ανεξαρτοποιήσεις βουλευτών, αλλεπάλληλες συζητήσεις για συναίνεση και Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, υπαναχωρήσεις, Πρωθυπουργικές «κωλοτούμπες», ενδοΠΑΣΟΚικά μαχαιρώματα και οξύτατες εκφράσεις συνθέτουν την εικόνα. Και κάπου στο βάθος η Ελλάδα. Έτσι η κοινή πρωτοβουλία για τη σωτηρία της χώρας, μετατράπηκε σε απεγνωσμένη διάσωση της ΠΑΣΟΚικής εξουσίας. Αυτοί που διεμήνυαν, ότι δεν ενδιαφέρονται για καρέκλες, θέσεις και αξιώματα, αυτοί τώρα αποδεικνύουν ότι είναι προσκολλημμένοι και κολλημένοι στην εξουσία. Ο Πρωθυπουργός δεν άντεξε τις πιέσεις στο εσωτερικό του κόμματός του και έγινε ο ίδιος αιχμάλωτός τους. Η χώρα, όμως, δεν μπορεί να είναι αιχμάλωτη μιας ανεύθυνης και επικίνδυνης Κυβέρνησης, μιας Κυβέρνησης αναποτελεσματικής, μιας Κυβέρνησης εμφανώς αδύναμης.
Ο ελληνικός λαός εξαπατήθηκε από έναν ανεύθυνο Πρωθυπουργό, που ακόμη και την ύστατη στιγμή της εθνικής συνεννόησης, επιδεικνύει παιδαριώδη και απολίτικη στάση. Ο παραιτηθείς και ξεπαραιτηθείς Πρωθυπουργός, αποδείχθηκε ανίκανος να διαχειριστεί μια κρίση στο εσωτερικό του κόμματός του και να αποσοβήσει ακόμη μια χειρότερη κρίση στην ελληνική κοινωνία. Είναι ορατό, λοιπόν, ότι όταν σε αυτά εμφανίζει αδυναμία άσκησης πολιτικής, πόσο ανίκανος είναι να χειριστεί και να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας μας στο εξωτερικό.
Η χώρα μοιάζει με ακυβέρνητο καράβι, στο οποίο ο καπετάνιος δεν αντιλαμβάνεται την αγωνία του κόσμου, δεν λαμβάνει εκείνα τα μέτρα που θα αποτρέψουν τη βύθισή του, παρά μόνο σφυρίζει αδιάφορα και επιδίδεται σε «κωλοτούμπες» στο κατάστρωμα. Με αυτές τις ενέργειες και τις μικροκομματικές πρακτικές, η χώρα οδηγείται σε κατάρρευση. Και αυτή η χώρα είναι τόσο περήφανη που δεν θα την αφήσουμε ούτε να καταρρεύσει, ούτε να καμφθεί το φρόνημά της. Εφόσον, ο κ. Παπανδρέου αδυνατεί πλέον να ασκήσει τη διακυβέρνηση της χώρας, οφείλει να προσφύγει στον Ελληνικό λαό, έτσι ώστε να δώσει αυτός τη λύση. Η φθορά της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συμπαρασύρει και την πατρίδα στον κατήφορο. Για αυτό το λόγο η προσφυγή στον λαό πρέπει να είναι άμεση, χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς αναστολές.
